Ανοίγοντας δρόμους για την ένταξη των προσφύγων στην Εκπαίδευση
Για δεύτερη συνεχή χρονιά (2016-2017) επιλέγουμε να ασχοληθούμε με το θέμα των προσφύγων που εξακολουθεί να είναι στην επικαιρότητα για τη χώρα μας. Η επιθυμία δεν ήταν μόνο δική μου .
«Κυρία να κάνουμε κάτι για τους πρόσφυγες και φέτος;» Ρωτούσαν μαθητές που είχαν πάρει μέρος στο περυσινό πολιτιστικό πρόγραμμα.
Προσωπικά, συμφώνησα με τους μαθητές μου οι οποίοι το επέλεξαν και μου το πρότειναν, αλλά, για να πω την αλήθεια, τριγύριζε στη σκέψη μου…
Τελικά, αποφασίζουμε ότι το φετινό θέμα μας θα είναι εμπνευσμένο από την κρίση του προσφυγικού ζητήματος στη χώρα μας, από τις αλλεπάλληλες αποστολές διάσωσης προσφύγων στο Αιγαίο και, δυστυχώς, από τον πνιγμό πολλών προσφύγων, κυρίως μικρών παιδιών, σ’ αυτή τη θάλασσα. Οι εικόνες που έφταναν στα ΜΜΕ ήταν η μία πιο σκληρή από την άλλη (1).
Επιπλέον, το φετινό πρόγραμμα είναι εμπνευσμένο από την προσπάθεια που έκαναν (κατά τη διάρκεια του προηγούμενου σχολικού έτους στο αντίστοιχο πολιτιστικό πρόγραμμα) οι μαθητές μου. Δημιούργησαν, με πενιχρά μέσα, ταινία μικρού μήκους βάζοντας στη θέση των προσφύγων, Έλληνες πρόσφυγες και προσπαθώντας να αποδείξουν μέσα από την ταινίας τους, ότι δεν υπάρχουν «ξένοι» πρόσφυγες, αλλά πως όλοι είμαστε «δυνάμει» πρόσφυγες.
Ο Τύπος και τα ΜΜΕ, την ίδια χρονική περίοδο προβάλλουν τις διαμαρτυρίες κατοίκων κάποιων περιοχών της Ελλάδας. Κάποιοι γονείς αντιδρούν για στην επιχειρούμενη, από το Υπουργείο Παιδείας ένταξη των προσφύγων στην εκπαίδευση. Η αφορμή έχει ήδη δοθεί. Θα διδάξουμε σε τάξεις προσφύγων, θα δημιουργήσω σχέδιο μαθήματος για διδασκαλία ενταγμένη στις ανάγκες εκπαίδευσης μιας τάξης μικρών προσφυγόπουλων και θα την εντάξω στο φετινό πολιτιστικό πρόγραμμα.
- Γιατί όχι; Οι μαθητές μου θα είναι από τους πρώτους που θα έρθουν σε επαφή με αυτά τα παιδιά, θα έχουμε μια μοναδική ευκαιρία, να τους διδάξουμε μερικές λέξεις στα ελληνικά, θα μπορέσουμε να έρθουμε σε επαφή με το δικό τους κόσμο, θα αφουγκραστούμε τα συναισθήματά τους και θα μας γεννηθούν νέα.
Η προσπάθεια ολοκληρώθηκε με τη συμμετοχή μαθητών από το Λύκειο και συναδέλφων - εκπαιδευτικών του σχολείου μας. Οι συμμετέχοντες-μαθητές στο πολιτιστικό αυτό πρόγραμμα, μετά από σχετική εκπαίδευση και καθοδήγηση με βάση συγκεκριμένες παιδαγωγικές μεθόδους (2), ήταν έτοιμοι και εφοδιασμένοι με το σχετικό υλικό (3) για να διδάξουν σε μια τάξη μικρών προσφύγων στην Αθήνα.
Παρόντες στην πραγματοποίηση αυτής της διδασκαλίας, ήταν ο Σχολικός Σύμβουλος του προγράμματος ΔΥΕΠ της περιοχής, Χάρης Παπαδόπουλος, ο Διευθυντής του σχολείου μας, Κωνσταντίνος Κολλιάρος, η Υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Β΄ Αθήνας, Ειρήνη Κουρή, η δασκάλα του προγράμματος ΔΥΕΠ, Μαρένια Καραγιάννη και η μία από τις δύο συμμετέχουσες στο πρόγραμμα, Νεκταρία Σκουτέλη.
Για το αν πέτυχε τους στόχους του, το πρόγραμμα αυτό, για το πώς αισθάνθηκαν τα παιδιά διδάσκοντας τους μικρούς μαθητές-πρόσφυγες, θα ήταν προτιμότερο να δει κανείς τις φωτογραφίες και διαβάσει αυτά που είπαν τα ίδια τα παιδιά, στην παρουσίαση του προγράμματός μας, στο Κολλέγιο Αθηνών.
(1)
(2)
Ομαδοσυνεργατική και αλληλοδιδακτική.
(3)
Δημιουργήσαμε εικόνες από λέξεις-κλειδιά οι οποίες αναφέρονταν σε διήγημα που συνέγραψα στα ελληνικά και μετέφρασα στα αγγλικά. Ο διευθυντής μας, αγόρασε καραμέλες για τους φίλους μας και διάφορα χρώματα για να ζωγραφίσουμε.
Η παρουσίαση της διδασκαλίας σε --> --> Powerpoint.
